Hoera 3 jaar alweer

Vandaag is dit hele kleine meisje van nog geen 2000 gram 3 jaar geworden en wat is ze gegroeid, we hebben voor, tijdens en na haar geboorte heel wat zorgen gehad om haar moeder en haar.


Onze dochter heeft halverwege haar zwangerschap een veel te hoge bloeddruk gekregen en daardoor meer in het ziekenhuis gelegen dan er uit.


Op een gegeven moment zag je haar gewoon dagelijks groeien, het leek wel een ballon en ze voelde zich meestal erg ziek en werd zieker en zieker, maar de artsen wilde wachten met halen tot na nieuwjaar en 2 januari toen ze de dood in de ogen keek hebben ze een spoedkeizersnee moeten uitvoeren want ze kreeg het hellpsyndroom en als klap op de vuurpijl ook nog eens een fikse nabloeding, ze heeft ruim een week nog in het ziekenhuis gelegen en toen begonnen voor haar de vermoeiende weken van afkolven en dagelijks naar Jara want die moest nog blijven, gelukkig groeide ze goed en was een hele makkelijke en vooral duidelijke baby en na 3 weken mocht ze gelukkig naar huis.


En dat was feest, ze deed het perfect thuis, at goed, sliep lekker door en bijna alles was rozegeur en maneschijn, tot ze 6 maanden was, ze werd toen heel erg ziek en Tamara en Bas gingen bijna dagelijks naar de dokter omdat ze het niet vertrouwde, Tamara is verpleegkundige en weet drommels goed of het ernstig is of niet, ze werden elke keer met een, het valt wel mee, waarschijnlijk de 4e 0f de 5e ziekte, naar huis gestuurd, tot er eindelijk na een week een invaller was en die hen doorstuurde naar het ziekenhuis, Jara moest gelijk blijven want de diagnose was Ziekte van Kawasaki, een niet zo vaak voorkomende ziekte die ontstekingen veroorzaakt in de kransslagaderen en daardoor kan een aneurisma ontstaan, ze werd gelijk aan het infuus gelegd en kreeg 800 miligram ascal en dan te weten dat ik voor mijn hart 38 miligram krijg, was dit natuurlijk ontzettend hoog.

Gelukkig knapte ze snel op en mocht na anderhalve week weer naar huis, maar ze moest wel elke week terug voor controle in het begin, daarna werden de tussenpozes steeds groter, tot ze weer een maagbloeding kreeg van de ascal, daar moest toen mee gestopt worden en een alternatief was er niet.

Jaarlijks word er een echo gemaakt van haar hartje en kransslagaderen, want het kan zijn dat de ziekte op een of andere manier toch nog schade kan aanrichten en elk jaar zijn we weer erg blij als dat niet het geval is.



Het is een heel verhaal geworden, maar gelukkig een met een goede afloop, nu is ze dan 3 geworden en hoewel we stapelgek zijn op onze andere kleinkinderen, heeft Jara toch een speciaal plekje in ons hart en vandaag gaan we haar verjaardag een beetje vieren, want zondag komt de rest van de familie en wordt het feest groots gevierd met alles erop en eraan.

En dit is haar nu een heerlijke ontdeugende bijna kleuter van 3, het is een lekker ontdeugend en heel makkelijk meisje, die tot nu toe nog niets gesloopt heeft, maar natuurlijk wel denkt dat alles om haar draait en dat ze een prinsesje is. :-D