Ook de hartjes zijn klaar om in Laris haar nieuwe kamer opgehangen te worden, zo heeft ze een mooie kleurige toets in haar kamer.

Hij is af en gaat zo de wasmachine in en dan kan hij volgende week na de verhuizing, naar Larissa, nog even de hartjesslinger afmaken en dan is het compleet.

Hier word ik zo gelukkig van, mooie fijne steekjes op zo'n klein roxanne naaldje.

Doe je de gordijnen op en dan zie je dit, ok nog steeds mooi om te zien, maar ik ben het een beetje zat, wil nu echt lente, ik zie hier ook allemaal bibberende vogeltjes ;-)

Ik ben al over de helft met de hartjes, gaat zo lekker, het dubbelen was een ander verhaal, dat kost mij altijd mijn rug en nek en terwijl ik het toch op de tafel doe, dus niet eens op mijn knieën, maar dat blijft een .......klus.
Gelijk ook maar weer even mijn weblog een mooier en warmer tintje gegeven, want ik ben de winter zo zat, ik wil nu voorjaar en de vogels ook, want er is al een koolmees bezig geweest om het gat van het huisje groter te maken, want hij was er te dik voor, maar goed ook, want er woont al een pimpelmeesje ;-)
Straks even een paar boodschapjes doen en bij de oudste dochter langs om te kijken hoever ze al zijn met klussen in haar nieuwe appartement.
Verder lekker rustig quilten en misschien nog een huisje maken.

Vandaag de rand eraan gezet en daarop de hartjes geappliqueerd, DH is niet zo goed in ophouden, vandaar de plooien.
Hij is voor de oudste kleindochter, ze heeft al een bedquilt, maar deze is voor haar nieuwe kamer en hij past mooi in haar stoel en ze kan er ook lekker onderkruipen, hij is er groot genoeg voor.
Ik maar er ook nog een slinger van 3 hartjes bij die ze op kan hangen, zo blijft het een geheel, want haar bedquilt heeft ook van die rose ruitjes.
Morgen weer verder aan de huisjes, nog 5 dan kan de rand eraan gezet worden.

Ik moest toch eerst een seven sister blok maken en wat werkt dat toch heerlijk met die stempels, geen geklungel meer met patroontjes tekenen, plakken op schuurpapier en uitknippen, dan weer op de stof tekenen en knippen, nee hoor, gewoon gelijk op de stof stempelen en knippen, klaar is kees ;-)
Nu weer verder met de huisjes, nog 9 en dan zijn de huisjes klaar en kan ik er een rand omheen gaan maken.

Eerst maar met het leuke beginnen.
Gisteren met mijn stempels gespeeld en hier zijn de eerste drie van de seven sisters en ik moet zeggen, ze zien er goed uit ;-)
Vanmorgen wilde ik mijn computer gaan opschonen, en dacht ik, als ik nu google drive op mijn computer zet, dan kan ik, als hij een keer zou crashen, al mijn bestanden daar terug kunnen halen, wat ik heb gedaan weet ik niet meer, maar ik ben inmiddels alles kwijt en kan het niet meer terughalen, niet vanuit de prullebak, maar ook niet ergens anders vandaan, dus, dag huisjes, lief patroontje van Simone wat ik had gewonnen en zo kan ik nog een hele tijd doorgaan, snik snik.
Ik heb nu tegen mezelf gezegd, dat alles wat er stond toch niet gemaakt kon worden, maar vervelend blijft het.
Nu maar hopen dat ik voortaan verstandiger ben en gewoon een voor een iets verwijderen.

Vandaag in Zwolle geweest en wat was het er druk en warm, maar ook erg leuk en ik heb mezelf aardig wat cadeautjes gegeven.
De dikke dame vond ik bij Marianne , het schattige huisje en de grote bak met vakken heb ik bij Simone  gekocht, de stempels komen uiteraard bij Dorry vandaan en de lapjes bij een winkeltje die alleen maar halve meters verkoopt, ben de naam kwijt.

 Toen kwam ik bij Bep en daar zag ik dit boek liggen, twee keer langs gelopen en bij de derde keer toch maar even een inkijk exemplaar gevraagd aan Bep en ja, toen was ik om en jullie begrijpen we waarom

hierom en

hierom, en zo staan er de meest mooie vintage quilts in, helemaal flieft ben ik.

Nu ga ik languit op de bank bijkomen van alle indrukken en een blik werpen in een wel zeer lege portemenee ;-)

Nog een rand eraan maken van 15 huisjes en dan stop ik er mee, dan zijn het er in totaal 288 en dat is meer dan genoeg, want er komt ook nog een rand aan.

Dit wordt de stof voor de rand, maar dan zonder de hartjes, ik moet even uitvogelen of ik genoeg heb en anders wat voorzichtig aan elkaar naaien, of nieuwe stof kopen, ik zie nog wel.

Het was een gezellig weekend, DB en DSIL waren hier en de mannen gingen biljarten en ik deed wat met de huisjes, DSIL had niets meegenomen, dus ik heb ook niet zolang zitten naaien.
Vrijdag gaan we naar de handwerkbeurs in Zwolle en kan ik bij Dorry mijn stempels ophalen en liggen er voor mij bij Simone een leuke houten dienblad en huisje klaar, verder bij beide natuurlijk flink neuzen en als ik de standhouderlijst bekijk, dan krijg ik het nog druk, ik heb er echt zin in.

En dan doe je de gordijnen open en zie je dit.

Het is een plaatje om te zien, en ik geniet er dan ook van en gelukkig hoef ik er niet uit en mijn moeder ook niet, want glad zal het zeker zijn en dat vinden mijn knieën en heupen niet zo fijn, maar het spookje zal wel het bos in gaan met haar ouders, of misschien wel de winterefteling.

Nog anderhalf huisje, dan kan ik de een na laatste rij aan de quilt zetten, als ik een beetje doorwerk kan ik jullie die morgen laten zien.

In dit huisje komt Annelies te wonen, ik vond het stofje wat ik bij haar zag zo leuk, en zij stuurde spontaan wat stof op, dus krijgt ze haar eigen huisje, de rest van dit stofje zitten elders in de quilt.

Vorige week won ik bij Yokobears deze ontzettende leuke labels, lieve voorkantjes en antieke achterkantjes en met uitgestanste figuurtjes, zo leuk!!! Reken maar dat ze allemaal een nieuw huis zullen krijgen.

Hier moest ik gisteren naar toe, het Rijnlandziekenhuis in Leiderdorp, ongeveer 10 km. van Alphen aan den rijn, dus dichtbij. We vertrokken om 9 uur en waren om 9.40 op de afdeling anesthesie, daar moesten we eerst in de wachtkamer wachten, wat helemaal niet zo erg was, want ze hadden het heel gezellig ingericht, langs de want mooie bruine gestoffeerde banken, een grote leestafel in het midden met geriefelijke roze stoelen, al met al niet slecht.
Eerste oproep om mee te gaan met de apothekersassistente voor een medicijn gesprek, daar klaar weer terug naar de wachtkamer, toen opgeroepen voor een hartfilmpje, weer terug en eindelijk naar de anesthesist, die vond dat, vanwege mijn schildklieroperatie, toch voor alle zekerheid bloed geprikt moest worden.
Een etage lager naar het lab, daar was het schrikbarend druk, maar ook daar geriefelijke banken, een leestafel en makkelijke stoelen, dit keer in bruin/geel.
Toen mocht ik weer een etage zakken naar de oogpoli, ook berendruk en een saaie wachtkamer, daar kreeg ik na aanmelden te horen, dat ik na het onderzoeken naar de dagbehandeling moest om te gaan proefliggen in de ok stoel i.v.m. nek-en rughernia, dat heb ik weer dacht ik.
Na zo'n 45 minuten werden we binnengeroepen voor het onderzoek, oog moest verdoofd worden en verder ging dat redelijk snel.
Daar klaar, heel snel een koffie uit de automaat getrokken en al lopend naar de dagbehandeling om proef te gaan liggen, na dat half uur weer naar de anesthesist om te zeggen dat het redelijk was gegaan, eindelijk weer op huis aan, waar we om 1.45 binnen waren, snel een broodje hebben gegeten en toen naar de pedicure.
Jullie snappen dat we als een blok hebben geslapen ;-)

Vandaag de letter L afgemaakt voor mijn oudste kleindochter Larissa, en dat viel niet mee voor eenoogje ;-)  Ik denk dat ik hem ga verwerken in een hart voor op haar nieuwe kamer.

En dit is een kleine ramp, dit is het stoomgebeuren van mijn Senseo, het stoomkopje is eraf gebroken, nu is hij terug naar de serviceafdeling en het kan wel 3 weken duren voor ik mijn Senseo terugkrijg of een nieuwe, het ding is net 4 weken, ik heb me keurig gedragen en alleen de dingen gezegd die een dame hoort te zeggen, want ja die meisjes kunnen er ook niets aan doen, maar van binnen was ik aan het brommen.
Nu zitten we aan de oploskoffie en het smaakt wel, maar niet zo lekker als mijn Latte ;-(

Dank jullie wel voor de bemoedigende reacties, ik zat even in een dipje, want met maar een goed oog, ben je altijd wat huiveriger, maar straks als de mist weer opgetrokken is zie ik weer voor 25% en daar ben ik heel dankbaar voor.

Zo'n ruime week geleden ging ineens het zicht in mijn rechteroog heel snel achteruit, binnen de kortste keren dacht ik dat mijn macula degeneratie slechter was geworden en daar zat ik niet echt op te wachten, want meer als 25% zie ik toch al niet met dat oog, maar nu was het een dikke mist geworden.
Gelukkig mocht ik vandaag langskomen en net als ik, dacht hij ook aan en verslechtering van de macula, maar na de scan bleek het een bijzondere vorm van staar te zijn, die zomaar uit het niets op kon komen, dat heb ik weer.
De lens was helemaal dik en wit geworden, en na een echo kon ik ook zien hoe het er uit zag, niet iets om blij van te worden, maar 12 maart gaat hij mij opereren, het duurt wel langer dan een normale staar operatie, maar als het goed is is de mist daarna opgetrokken.

Ik ga maar weer eens wat quilten, alhoewel dat nu iets trager gaat dan normaal, het zij zo.