Gisteren is er een gesprek met de artsen geweest en die zeiden dat haar toestand heel kritiek is en dat ze niet konden zeggen hoelang dit kon duren, het is maar net hoe sterk haar hart is, ze hadden gistermorgen de spierverslappers vermindert, maar daar reageerde ze slecht op.
Nu gaan ze haar vandaag iets minder diep  laten slapen, zodat ze wel kan horen maar niet kan praten en dan wachten ze af hoe ze reageert, voorlopig komt ze niet van de beademing af en die beschadigen haar longen nog eens extra, al met al blijft het een trieste zaak dat zo'n jonge vrouw, waarschijnlijk niet meer echt bij kennis komt, maar Krina heeft ons wel meer verrast, wie weet.
We gaan vandaag toch met gemengde gevoelens een weekje weg, maar alle drie onze kinderen vinden dat we gewoon moeten gaan, want we kunnen toch niets doen en mocht er wat gebeuren, dan zijn we met anderhalf uur weer thuis.