Het is altijd een plaatje om te zien, maar wat is het glad en strooien doen ze hier bijna nooit en zeker nu niet, andere wegen zijn veel belangrijker. Ik hoef gelukkig de deur niet uit en het eten voor vanavond is ook al klaar, er ligt nu een hele mooie lange dag voor me en reken maar dat ik daar van ga genieten.
Het spookje hoefde gisteren maar een halve dag naar school, omdat een hele nog te vermoeiend was, het duurde trouwens tot bedtijd voor ze er wat over wilde vertellen, dat is altijd zo bijzonder bij haar, ze moet alles eerst zelf verwerken, daarna kan ze het pas delen met andere en dat is altijd al zo geweest en zal wel niet meer veranderen ook en het is geen slechte eigenschap.
Vanmorgen is ze nog een keer naar de peuterspeelzaal om de juffen te bedanken en wat lekkers uit te delen en morgen mag ze weer naar school.
10 opmerkingen:
Je hebt een hoop mogelijkheden om te gaan doen, maar niet te veel naar buiten kijken....
Dag en een fijne dag, Annemieke
Wat staat er een prachtig plaatje boven aan je blog! Weet je ook wie dat geschilderd heeft?
Hartelijke groeten,
Elizabeth
Wat een gladdigheid buiten hé? Ben lopend naar het winkelcentrum gegaan, moest toch iets te eten halen ;-))
Ook bij ons in het buurtje wordt helemaal niet gestrooid, dus fietsen kun je vergeten! Ook de auto's rijden héél langzaam en met al die hobbels in de buurt doe je wel voorzichtig!
Maar gelukkig hebben we genoeg om handen.
groetjes, Adrie
Een slim spookje om niet meteen alles prijs te geven. Kunnen een boel volwassenen nog wat van leren.
Mooie handwerkende 'Granny' heb je geplaatst... Het is toch wel een stap als kinderen naar de basisschool gaan. Ze zal zich vast wel gaan redden!
Afscheid nemen van de een en opnieuw beginnen dat moet je toch even verwerken. Pas maar goed op met deze gladheid.
Zo, ik ben weer even bijgelezen. Leuke verhaaltjes en plaatjes over en van het spookje. Ik herken dat wel, sommige kindjes moeten de indrukken eerst even zelf verwerken en dan komen ze met verhalen, mijn oudste kleinzoon van bijna 6 is ook zo.
Het spookje is trouwens helemaal geen spookje om te zien, het is een dotje!
Je hebt prachtige blokken gemaakt, mooie stoffen!
Groetjes en tot gauw maar weer!
Inge
Als ik hier kom en alle verhalen lees over jouw spookje, dan begint het bij mij ook te kriebelen. Maar ja, nog een vijftal maanden geduld oefenen...
Nog niet veel veranderd aan het uitzicht demk ik !?
Lekkere stoel.
En mooi dat spookje zich vermaakt op school.
Ik zou ook niks zeggen de eerste uren !!
MM
Ach gos, ja het is ook nog heel wat om naar de grote school te gaan en afscheid nemen is ook al zoiets indrukwekkends. Lief dat ze dat zo op haar eigen manier verwerkt!
Een reactie posten