Toch maar even mijn hart luchten op mijn blog, op facebook is het zo confronterend.

Mijn bijna altijd vrolijke Dickiedik en ik, kregen vorige week de schrik van ons leven, hij heeft een plekje achter in zijn keel, en volgens de specialist zag het er niet goed uit, er is een biopt gedaan en volgende week maandag krijgen wij de officiële uitslag en het behandelplan.

Het rouwen om mijn mam is stopgezet, wij zijn nu aan het proberen om dit weer een plekje te geven, 2016 is een jaar vol met pech momenten, alleen op deze laatste hadden wij niet gerekend, wij hebben nog niet eens de blaas en prostaatkanker verwerkt en hoe dit gaat aflopen weten wij nog niet, een ding is zeker, wij gaan het gevecht weer aan.

Wat is doorpitten toch een zalig karwei, je weet dat je naar een affo aan het werken bent en zoals jullie zien schiet ik al aardig op.

Ook ben ik nog aan de CAL2014 begonnen, want mijn moeder heeft nu de mijne en deze kleuren passern beter bij haar, maar dit moet voor haar een verrasing blijven.

Dit is de Pipi van het spookje, zij en Larissa waren iets te hardhandig geweest en Pipi moest dan ook een operatie ondergaan, maar hij is aan de beterende hand en mag binnenkort naar huis.

En hier ligt dan het spook met een masker wat naar kauwgom ruikt, mooie gelakte nagels, helemaal zen en eigenlijk alweer te groot voor een Pipi, maar daar wil zij nog niets van weten, want 's avonds in bed liggen er 4 bij haar in bed.

Weer een deel van de CAL 2015 afgemaakt, hij lijkt een beetje scheef maar dat is hij in het echt niet, de kleuren vind ik erg mooi bij elkaar passen, dus hij zal mooi passen bij het meubilair.
Verder ben ik druk met doorpitten, maar dat laat ik pas zien wanneer het af is en dat kan nog wel even duren.

Ik zou het liefst weer aan een nieuwe quilt beginnen, maar dat mag nog niet, want er moet eerst wat afgemaakt worden.

Dit is (mijn) logeer-en werkkamer geworden. we hebben er hard aan gewerkt om hem zo optimaal mogelijk in te delen.

De kleinkinderen kunnen hier spelen en slapen en die hebben de kamer goedgekeurd, gelukkig ;-)

In dit deel van de kast heb ik een groot deel van mijn stofjes en hopelijk kan ik daar nog jaren gebruik van maken.

Als het erg zonnig is kunnen jullie mij hier vinden, ik heb er alles bij de hand en het is er lekker licht, maar geen zon en daar houden mijn ogen van, in de ladenkast zitten quiltspullen en de planken erboven bevatten ook nog aardig wat, ik heb dus niets te klagen hier in het nieuwe huis.

En deze quilt begint al aardig op te schieten, hierna ga ik de chrysant afmaken, die is ook al voor een groot deel getekend, voorlopig kan ik voort.

Hij is alweer een poosje af en mijn mam heeft hem elke dag op haar benen liggen en ze geniet ervan, ik dus ook. Nu moet ik nog een eigen deken voor haar haken, maar daar heb ik eigenlijk niet zoveel zin in, ik wil eerst een quilt afmaken, want ik weet niet hoelang ik het nog kan zien, dus mam gaat even in de ijskast ;-)

Nu de logeer/hobbykamer helemaal kilaar is, kan ik ook hier quilten, want binnen is het, met de winterzon, te licht voor mij en zie ik niets meer. 

Nu snel mijn spullen pakken en quilten maar :-)

DH wat kan een mens toch met weinig tevreden zijn.

Ik heb de daglichtlamp aan, DH zit zijn krantje te lezen 

en ik kijk zeer tevreden om mij heen en zie een gezellige woon kamer, en heb, uiteraard kerstmuziek opstaan. Buiten stormt het, maar binnen heb ik niets anders nodig dan dit.

 Niet helemaal natuurlijk, want sinds gisteren zit ik hier weer rondom gelukkig te wezen met een quilt op schoot en de benodigde atattributen om deze quilt door te pitten.

DH zit mee tenieten en is er ook heel blij mee en hoopt net als ik, dat het maar lang mag duren en wie weet komt er dan toch nog een quilt op ons bed.

Weer eens een klein stukje schrijven, ik moet het doen op mijn tablet, want op de computer lukt het niet meer.
Het ging de laatste tijd redelijk goed met mijn oog, maar sinds vandaag is het weer minder en is alles weer aan het golven, maandag weer snel een afspraak maken met de oogarts.

Dit is mijn laatste blogje, ik heb het momenteel te druk met mijn mam om het allemaal bij te houden, laat staan alles te lezen.
De meeste van jullie kom ik toch weer tegen op facebook en dat is eigenlijk veel sneller dan weblog.
Wie weet als alles weer in rustiger vaarwater is, dat ik weer begin, maar voorlopig is het goed zo.

Ik wil jullie allemaal bedanken voor de leuke en lieve berichtjes en de meeste van jullie zie ik  op het smoeltjesboek.

Gisteren helemaal opnieuw begonnen met de randjes deken van de HAL, vond een hele mooie manier van haken voor de eerste rand, je hoeft dan geen ketting van lossen te haken, maar je begint gelijk met de eerste rand, voordeel, er zit net zoveel rek in als de rest van de deken, want het is altijd wat strakker door de ketting lossen en dat heb je nu niet meer.

HAL

Ook zijn er weer wat bloemetjes gemaakt, zouden er meer moeten zijn, maar we hadden weer een drukke week en het kwam er gewoon niet van.

Dit schoentje kreeg het spookje van haar oom, inmiddels zit de hak in haar maagje en de rest zal in de loop van de week wel volgen.

Gisteren weer 3 randjes zitten haken aan het dekentje, nu moeten we weer wachten tot volgende week, de kleur is in het echt veel mooier, maar mijn toestel is kapot en mijn telefoon maakt toch iets minder mooie foto's.

Dit lieve spookje besloot gisteren dat ze ook wilde leren haken, want dan kon ze allemaal kleertjes maken voor haar pop, verder als een ketting losse is ze niet gekomen, want toen vond ze het wel weer genoeg, maar ik geef de moed nog niet op, want ze wil ook leren quilten.
Ik probeer al sinds gisteren een foto te maken van een jonge specht, maar elke keer als ik mijn telefoon pak vliegt hij weg, hij eet trouwens pindakaas op dezelfde manier dan wanneer hij op een boom zit te tokkelen.