Lekker zitten teuten dit weekend met mijn huisjes en het middengedeelte aan elkaar gezet, het was een gepuzzel van jewelste, want ik wilde hele donkerblauwe sashings, maar dat werd toch te hard, gisteren de knoop doorgehakt en mooie witte maagdelijke sashings gesneden en die eraan gemaakt en ik ben er zelf heel tevreden over.

Aan deze huisjes worden morgen de sashings genaaid, ik naai ze er dan rij voor rij aan elkaar, tot ik alle huisjes heb, anders wordt het een hondenbaan.

Vrijdag naar de Patchwork en Quiltbeurs in Vijfhuizen, samen met mijn schoonzus, ik heb daar ook nog een ontmoeting met Dorine en reken maar dat het gezellig gaat worden.

Gisteren twee huisjes gemaakt, wat het totaal op 17 brengt, ik loop er een aantal achter, maar dat haal ik wel weer in.

Het is de hele week alweer ontzettend druk geweest, Aaron heeft weer 2 dagen gelogeerd, mijn mam begint nu echt oud te worden, want ze belt tegenwoordig voor elk wissewasje en heel af en toe kan ik daar niet zo goed tegen, maar ja, wie weet hoe ik ben als ik bijna 90 ben, misschien nog wel erger.

Straks ga ik de wekelijkse boodschappen met haar doen en vanavond eet ze hier een zalige chili con carne, ik had natuurlijk gisteren weer voor een weeshuis gekookt, de overkant heeft er ook van meegegeten, maar er is nog genoeg over voor 2 personen, er ligt nog een kliekje andijviestamp in de vriezer, ik hoef vandaag dus niet te koken.

Het oude huis

In het oude huis is iets niet pluis
boven klinkt geruis
deuren piepen, trappen kraken
vleermuizen vliegen over de daken
in de kamer brand kaarslicht
in de schemer zie ik een gezicht
door het raam sta ik turen
een kind huilt bij de buren
voorzichtig bel ik aan
wie zou er achter die duur staan
iemand loopt door de gang 
ik ben toch een beetje bang
het slot gaat van de deur
mijn gezicht krijgt een rode kleur
gelukkig doet oma open
heb ik dat hele eind niet 
voor niets gelopen.

Weer een affe top, het boerinnetje is klaar om gedubbeld te worden, het is een lapsize quilt geworden, maar zo kan ik hem tenminste nog ergens hangen, want zulke grote muren heb ik niet.

Het grijze plukje is van mijn DH, die met veel moeite de quilt omhoog houdt, dat kan hij nl. bijna niet watn door zijn nek worden zijn armen gevoelloos en heeft hij ook geen kracht meer in zijn handen, maar hij was het enige slachtoffer, dus bedankt lieverd.

Er is deze week niets terechtgekomen van het bouwen van huisjes, dat lag even stil, maar vandaag ga ik daar weer mee door.

Weer een rij aan het boerinnetje, het is nu echt aftellen en dan heb ik er een affe top bij, kan ik er weer een gaan dubbelen en daarna quilten.

Vorige week maakte dit spookje deze schitterende tekenening.

En ik vind, als trotse oma natuurlijk, dat ze talent heeft.

Gisteren heb ik een zalige Kip masala gemaakt met boerenkool, het was genoeg voor een weeshuis, dus de overkant en de buuf hebben meegegeten en ze vonden het net als ik voor herhaling vatbaar.

En na het eten lag dit spookje heerlijk bij oma en opa op de bank, na het nemen van een warm bad, want bij oma eten en niet in bad, dat kan natuurlijk niet.

Weer een rij aan het boerinnetje, ik wil de top deze week af zien te krijgen.

Ik pak de blokken zoals ze op de stapel liggen en kijk niet hoe ze het mooist bij elkaar passen, zo is het een verrassing en daar hou ik wel van, anders blijf je schuiven.

Er ligt weer een kleinzoon bij ons in de slaapkamer en hij heeft dikke pret met zijn opa, ach ja, 16 en 67 dan heb je de stoere leeftijd ;-))

De stand is 14 huisjes en het begint er al gezellig uit te zien, de burgemeester woont in het grote huis en het volk er omheen, maar iedereen heeft het naar de zin en het dorp zal dus wel uitgroeien tot een stad.

Morgen ga ik weer blokken van het boerinnetje aan elkaar zetten, want die hebben nu lang genoeg gewacht.

Het spookje is weer een tand kwijt, volgens mij heeft ze bijna al haar tanden nu gewisseld en als het in dit tempo doorgaat zullen haar kiezen ook snel volgen.

Deze collage wilde ik jullie ook niet onthouden, ik vond hem zelf erg leuk.

Kijk nu toch eens wat ik van Joke  heb gekregen, is het niet prachtig, het krijgt dan ook een mooi lijstje.

Dank je wel lieve Joke, hij krijgt een ereplaats.

Het spookje kon pas na de vakantie trakteren, haar moeder had dan ook de tijd voor alle traktaties, de schaal was voor de meesters en de juffen en de stickermandjes voor de kinderen en die werden met gejuich ontvangen, want op die leeftijd ben je dol op versieren met stickers.

Dit zijn de eerste huisjes in de kleur zoals ik ze wil hebben, volgende week zien jullie de volgende 7 huisjes, zolang het weer goed blijft natuurlijk, want een bouwvakker werkt niet met de vorst ;-) Alleen weet ik nog niet zeker welke kleur sashings er omheen gaan, heel donkerrood of donkerblauw, maar dat komt wel goed.

Gisteren bezig geweest met patroontjes tekenen en knippen, het was een behoorlijk klusje en vandaag ga ik er nog een stel bij maken, zodat ik achter elkaar kan door werken.

Mijn oude huisjes heb ik geparkeerd en daarvoor in de plaats komen er nieuwe, de kleuren worden rood, rose, blauw en lichtblauw, voor mij wat rustiger.

Van de oude huisjes, nou ja oud, maak ik een speldenkussen en een naaldenmapje, niets is zo veranderlijk dan een weegschaal ;-)

Hermie laat op haar blog zien hoe bovenstaande quilt gequilt moet worden, zij heeft mij namelijk de schone kunsten van het quilten bijgebracht en de eerste quilt die ik maakte was voor het spookje, alle stof, incl. de tussenvulling heb ik toen van haar gehad en inmiddels zijn we dikke vriendinnen voor het leven en ben ik haar heel dankbaar voor hetgeen zij mij geleerd heeft, wij kende elkaar in die tijd van een weegclub en hadden elkaar nog nooit gezien, zo zie je maar dat het internet toch mensen bij elkaar brengt die je anders nooit zou leren kennen.

Gisteren samen met Larissa zitten quilten, zij is bezig een groot huis te maken achter de naaimachine, ze heeft zelf de patroontjes getekend en alles gespeld, vandaag mag ze hem afmaken.

En aan de andere kant van mij zat Aaron achter de computer.

En Saar is slaap aan het inhalen vanwege het vuurwerk.

's Avonds kwamen het spookje en haar ouders nog en hebben we hier pasta pesto gegeten, daarna zijn het spookje en Larissa in mijn bed gedoken om tv te kijken en hebben wij het 2e deel van de Hangover zitten kijken, niet echt een film voor mij, maar de rest vond het prachtig.

Aaron en Laris logeren hier nog steeds en ik weet nog niet wanneer ze weer naar huis gaan.

Huisje nr. 4

Huisje nr. 3 ben er nog niet echt tevreden mee, ik heb ook al huisjes gemaakt met een witte of creme lucht, die vind ik toch mooier, dus het is heel goed mogelijk dat ik de lucht nog ga veranderen van een paar huisjes.

Het spookje was gisteren rondom gelukkig en genoot, samen met haar neefjes en nichtjes van haar cadeaus, vooral het cadeau van haar papa en mama, die hebben haar een Xbox kinect gegeven, ze kon er geen genoeg van krijgen en het was een drukte van belang voor de tv.

Huisje nr. 2, de bouw gaat lekker.

Ben net wakker en zit de slaap nog uit mijn ogen te wrijven, gelukkig bestaat er zoiets als koffie, want als die er niet was..............

Mijn lief ligt nog heerlijk op één oor, maar die zal zo ook wel verkreukelt tevoorschijn komen, het is dan net Einstein, hij steekt nog net zijn tong niet uit ;-)

Ons poezenbeest ligt nog steeds de hele nacht boven op mij te slapen, dat zal nog wel een paar dagen duren, elk jaar met Nieuwjaar moet ze bij het vrouwtje liggen, want dat geknal maakt haar panisch, maar meestal is het na een paar dagen weer goed en slaapt ze weer gewoon in de woonkamer.

Straks naar de overkant om de verjaardag van het spookje te vieren en dan is ons jongste kleinkind ook alweer 6, zes jaar geleden om deze tijd waren we bijna haar moeder kwijt en dat vergeten we niet snel, krijg er nog kippenvel van.

Ze lag al een poos in het ziekenhuis voor haar bloeddruk, maar werd steeds zieker, maar de artsen wilde wachten met een keizersnee tot na het oudjaar, dat hebben we geweten, want buiten dat ze het helpsyndroom had, kreeg ze ook nog eens een ernstige bloeding en was haar hb zo laag dat de verpleegkundige dacht dat haar apparaatje stuk was. Dan kom je in het ziekenhuis en zeggen ze tegen je dat je dochter heel erg ziek is en dat zeggen ze alleen als het echt heel ernstig is, we hebben dan ook bijna de hele dag aan haar bed gezeten en pas heel laat ben ik naar boven gegaan om naar het spookje te kijken, die met haar 1900 gram in de couveuse lag, pas 's avonds thuis, drong de ernst helemaal tot ons door en hebben we samen gehuild, gelukkig mocht ze na een week mee naar huis, maar toen was ze nog lang niet beter, maar het spookje moest gevoed worden en onze jongste wilde alleen het beste voor haar dochter en dat was borstvoeding, hele dagen zat ze te kolven en aan zichzelf denken deed ze natuurlijk niet, elke dag reed ik haar naar het ziekenhuis, want dan kon ze de borstvoeding afgeven en zelf ook een flesje geven, dodelijk vermoeiende weken volgden, toen mocht het spookje naar huis en begon haar overleven en nu na vele behandelingen, die nog niet voorbij zijn, kunnen we zeggen dat we onze dochter weer beginnen terug te krijgen, nog meer kinderen krijgen zit er voor haar niet meer in en daarom is het spookje voor iedereen des te dierbaarder.

Wij, de familie en iedereen om haar heen, hebben nooit geweten dat het Helpsyndroom zo'n vreselijke ziekte kon zijn en zij heeft het jammer genoeg gekregen omdat doktoren haar te laat hebben geholpen.

Zo genoeg over dit alles, we gaan de verjaardag van Jara vieren, die zit al met smart op ons te wachten. 

Er heerst weer orde en rust in huize Draijer, iedereen is weer in zijn/haar eigen huis en wij kunnen gaan bijkomen van alle feestelijkheden.

Deze deugniet is vorige week 7 geworden en hij wordt ook alweer een hele vent en het spookje is helemaal verliefd op hem.

En ze knuffelt hem zo vaak ze de kans krijgt ;-)

Morgen hebben we nog een feestje, maar daar hoef ik niets voor te doen, dan wordt deze kleine/grote meid 6 en ze heeft er zin in.

Ook ben ik begonnen aan de huisjes rage en kan ik jullie het eerste huisje laten zien, het moeten er 365 worden, plus een groot huis, waar we zelf in kunnen trekken, die wil ik deze week nog gaan maken, dus als alles goed zien jullie elke dag een huisje langs komen.