Jacobus heeft zijn armen beschermend om zijn kleinere vriendje, deze is voor de hulp van mijn moeder, een schat van een vrouw die ook belangeloos veel doet voor haar en ze was weg van mijn moeders aap.

Het gaat steeds beter met haar en we zijn alweer aan de wandel geweest, ik hoef er niet meer elke dag naar toe en daar ben ik toch wel blij mee, want na het tillen van haar is mijn rug vreselijk aan het protesteren en lag ik nachten wakker van de pijn, overdag vind ik pijn niet erg, dat ben ik gewend, maar 's nachts.............nu heb ik van de dokter weer Tramadol gekregen en slaap ik weer als een roos.

Het weekend was gezellig druk met twee van onze kleinkinderen, de meiden hebben genoten hier, ze zaten vastgeplakt op een stoel en wilde alleen maar met de Sims spelen, van leren quilten is niets gekomen, maar dat komt wel een keer.