Het is nog vroeg en ik zit te genieten van de rust en luister naar het gekrakeel van 2 katten buiten, wat kunnen die toch tekeer gaan, echt vechten doen ze nooit, het is meer dat diepe miauwen en het wachten is op de kat die het eerst wegloopt met zijn neus in de lucht natuurlijk, want het zijn een stel komedianten.
Ik ben weer opnieuw begonnen met de Memory quilt, want met het ouderwets appliqueren werd het niets, de grotere stukjes gingen wel, maar de kleintjes werden pet, het liep niet mooi vloeiend door en dat deed het blokje geen goed, nu festoneer ik het met een draadje dmc en de blauwe hartjes zijn nu veel mooier, zo zie je maar, een mens is nooit te oud om te leren.
Straks even snel de boodschappen doen want vanmiddag komt er niets van, want ik heb vijf kleinkinderen om op te passen, onze oudste DD en DSL hebben voorlopig de voogdij van zijn kinderen toegewezen gekregen en ze zijn dus van 1 keer in de 2 weken een samengesteld gezin, naar dagelijks gegaan en dat vergt enige aanpassingen, ook voor ons, binnenkort gaan ze ook naar de naschoolse opvang, maar ze moeten nu aan zoveel dingen wennen, dat rust op de eerste plaats komt.
Het spookje vindt het allemaal geweldig, die heeft ineens een heel stel neeftjes en nichtjes om vanmiddag mee te spelen en oma laveert er gewoon tussendoor ;-)